Sakla samanı gelir zamanı sözünden yola çıkarak saman saklayan “Mallar” varsa bu o sözü söyleyenin değil o malın sorunudur.
Dilimizde bir söz döner durur “Türkçemiz lastiklidir nereye çekersen oraya gider” diye. Türkçemiz lastikli değil de bazılarımız lastikli sanırım! Lafı neremizden anlamak istersek laf oraya varır. Mesela kıçımızdan anlarsak işin b..kunu, kulağımızdan anlarsak ana fikrini çıkartabiliriz. Burada kıçın beyne uzak olmasının değil kafanın saplantılardan kurtulamamasının etkisi vardır.
Anlamak istediğinle anlatılmak istenen arasındaki farkı algılayamamak, samanın zamanını beklemekle eş değerdir. Zevk için ana rahminde de olsa bir çocuğu öldürmek cinayettir! Yaradılış ana rahmine düşmekle başlar ben öyle demiyorum dinimiz böyle diyor. Yok, ben bu adamı sevmiyorum da illa muhalefet olsun diye konuşacağım diyorsan senin zihniyetine kürtajı serbest bırakmak lazım. Ben peydahladım ben öldürürüm ben doğurdum, ben öldürürüme kadar gider. Sağlık sorunlarından dolayı bir çocuğun ana rahminde öldürülmüş olmasıyla sağlık sorunlarıyla doğmuş bir çocuğu “ aaaa kim uğraşacak bununla” diye öldürmenin arasında ne fark var? Düşün bir bakalım kürtajı niçin yapıyorsun? Seni bu yola sürükleyen nedenlerin arasında en günahsız olanı kurban etmek ne denli adaletli?
Dine göre mi yasalara göre mi?
Yasalar o toplumun inanç ve kültürel değerleri ile uyumlu olarak düzenlenir. Bazılarını yasalar bile durduramaz cinayet işler, bazılarıysa bu suçu işleyecek olsa bile cezaevine girmekten ve geleceğini mahvetmekten korktuğu için bunu yapamaz, fakat bu suç olmaktan çıkarsa artık onu kontrol eden tek mekanizma “din ve vicdan” mekanizmasıdır.
Kimisi kürtaj yasak olsa da olmasa da inancı gereği bu yola asla başvurmaz, bazılarıysa dini engellemeyi umursamadığından sırf yasalardaki kürtaj olma hakkını kullanarak bu cinayeti işler. İşte tam da burada yasal bir yaptırımın devreye girmesi gerekiyor! Sırf bazı istisnai durumlar var diye kürtajı sıradan bir şey gibi göstermek “Kürtaj cinayetse Mastürbasyon soykırımdır” diye alaycı bir yaklaşımla meseleye bakmak vahşette gelinen son noktadır.
Söz konusu olan çocuksa da bu bir çocuk oyuncağı değildir, Bu bir yapboz oyunu değildir. “Bu pek olmadı bunu yeniden yapalım” diyemezsiniz, sırf istisnai durumlar var diye çoğunluğun bu cinayeti işleme hakkı var diyemezsiniz…
