TÜRK SİNEMASININ EFSANE İSİMLERİ: ŞENER ŞEN ve YAVUZ TURGUL
Bazen son yapılan filmlerden sıkıldığımda yeşilçam filmlerini izliyorum.
Ve hala izleyebiliyorum.
Çok ilginçtir ki bundan otuz yıl önceki yeşilçam sinemasının bugünkünden daha ilerde olduğunu düşünüyorum. Elbetteki sinema, eğlence sektörünün bir türü ancak izlediğiniz filmin bize öğreteceği birşey, söyleyeceği bir mesajı olmalı. 2000'lerden bu yana yapılan filmlere baktığımızda birkaç filmin dışında ciddi bir iz bırakan film görmek çok zor. Olanların birçoğu izle/at türünden vakit doldurmak için izlenen filmler.
Oysa Eşkiya'yı kim hatırlamaz ki, peki Gönül Yarası'nı, Kabadayı'yı, ya Av Mevsimi'ni...
Şimdi birşeye dikkatinizi çekmek istiyorum. Bu filmlerin iki ortak noktası var!
Biri filmlerin senaristi Yavuz Turgul!
Diğeri ise sinemamızın usta oyuncusu Şener Şen!
Şener Şen gibi bir ustanın 'iyi' olduğunu söylemek haddim değil ancak ne zaman sinemamız çıkmaza girse, o bir büyüğümüz olarak Yavuz Turgul'la birlikte duruma el atıyor ve işleri yoluna koyup köşesine çekiliyor.
Bunun yanında Adile Naşit, Münir Özkul ve Kemal Sunal gibi isimlerle çalışmış olması, o güzel, saf, renkli dönemden biri olması onu özel yapan başka bir özellik. Bu isimleri söylediğimde sanki çok yakından tanıdığım, ailemden birilerinden söz ediyormuş gibi hissediyorum. Eğer siz de o günleri özlüyorsanız benim gibi hissetmiş olabilirsiniz.
Diğer usta Yavuz Turgul ise 65 yaşına gelmiş, bu saydığım isimlerle defalarca çalışmış usta bir sinemacı. Sinemacı diyorum çünkü en iyi film dalında iki tane Altın Portakal almış biri yönetmene sadece senarist demek cahillik olur. O da 1970'lerden bu yana sinemamız üzerindeki kontrolünü sürdürmekte kararlı.
Şener Şen ve Yavuz Turgul... Çoğu kişinin bu iki ustanın sinemamız için yaptıklarının henüz farkında olmadığını düşünüyorum. Bu yazıyı yazmamın sebebi de bu aslında. Birçok sanatçının yaptıkları öylece izledik, ta ki onlar gidene kadar. Kemal Sunal gitti, Adile Naşit de...
Şu anda yapmamız gereken, yaşayan efsanelerin kıymetini bilmek...
